Alexia Putellas – El Matador (NL)

 Ze kijkt niet, maar weet.

De bal ligt aan haar voet zoals een bloem in de hand van een danseres.
Een vlaag van het zuiden trekt over het veld,
vol schijn en zon en dreiging.

Alexia danst niet om het dansen.
Ze misleidt.
Niet voor de show, maar om ruimte te maken voor schoonheid.
Een schouder, een heup, een stap die geen stap is –
de tegenstander zweeft al het verkeerde pad op
voor ze zelf beseft wat er gebeurde.

Ze speelt met tegenstand zoals flamenco speelt met stilte.
Met precisie. Met vuur.
En dan, wanneer het nodig is,
als een dolk onder de cape van de stier,
komt het schot.
Links. Hard. Genadeloos.

El Matador, zeggen ze.
Omdat ze mensen doet juichen,
en tegelijk tegenstanders doet bevriezen.
Omdat ze goals maakt die je nog hoort dagen later,
zoals een echo van la Furia Roja zelf.

Ze is geen klassieke spits,
maar niemand vergeet haar cijfers.
Ze is middenvelder, ja,
maar met het instinct van een roofdier.
Ze leest ruimtes als een dichter een regel –
en plaatst de bal waar alleen zij durft te kijken.

En dan is er nog die andere kracht.
Niet zichtbaar in statistieken.
Maar voelbaar.
Een blik, een woord, een gebaar.
Ze dirigeert als een dirigent die zelf meespeelt.
Altijd in het midden,
niet omdat het moet,
maar omdat iedereen weet:
als Alexia spreekt,
luistert zelfs de stilte.

Ze raakte geblesseerd, ja.
Viel weg op het hoogste moment.
Maar ze kwam terug.
Met dezelfde klasse,
en nog meer vuur in de ogen.

Leiderschap is geen lintje om je arm.
Het is blijven staan wanneer alles wiebelt.
Het is zeggen: ‘We gaan door,’
en iedereen volgt.

Alexia Putellas.
Zij is de reden dat Barcelona speelt met lef,
en Spanje met geloof.
De bal spreekt voor haar.
Maar ook zonder bal weet je:
daar staat een Matador.

Espanol